1 [ppm] to jedna część (np. cząsteczka) czegoś w 1-dnym milionie wszystkich części (ang. parts per million).

Czy np. "srebro koloidalne 20ppm" zawiera 20mg srebra w 1-dnym litrze koloidu ??
- nic podobnego... z reguły zupełnie nie wiadomo ile go zawiera i nie daj się na to nabrać !!!
Taki przelicznik w zasadzie nie istnieje - da się go jednak wyliczyć, jeśli przyjmiemy istotne uproszczenia (co tutaj zrobimy).

Prostym przykładem jest łatwe dla syntezy srebro koloidalne techniczne, otrzymywane w elektrolizie wody demineralizowanej przy użyciu srebrnych elektrod (to zdecydowana większość produktów dostępnych na polskim rynku): na elektrodach pozostaje szary, nierozpuszczalny nalot tlenków srebra: naiwnością byłoby sądzić, że tylko na elektrodach - te drobiny znajdują się również w tym koloidzie i również posiadają rozmiary nanocząstek. Ile ich jest ?!
Nie wiadomo, takie pytanie nie ma prostej odpowiedzi.
Ich stężenie zależy głównie od czystości jonowej wody użytej do produkcji, temperatury procesu, czasu jego trwania, gęstości prądu oraz stabilności (trwałości) samego koloidu. Masa molowa (masa ściśle zdefiniowanej ilości cząstek, jonów lub atomów) tlenków srebra jest znacznie większa niż samego srebra i wielokrotnie większa od masy molowej wody, czyli "rozpuszczalnika": woda 18,02 [g/mol], srebro 107,87 [g/mol], tlenek srebra Ag2O 232 [g/mol], tlenek srebra AgO 124 [g/mol] - ilość srebra w takim koloidzie, podana w "jednostkach" [ppm] jest czystą abstrakcją i z rzeczywistością nie ma nic wspólnego. Dla zobrazowania problemu:

>>> Pewien producent twierdzi, że jego koloid o stężeniu 25ppm zawiera 25mg/l srebra - niestety, ale jest to kompletna bzdura.

Załóżmy optymistycznie, że ten koloid faktycznie w jednym litrze zawiera 25mg srebra i wcale nie zawiera związków srebra (np. tlenków). Wtedy 1 litr koloidu ma masę 1000g (z bardzo dobrym przybliżeniem) i zawiera 1000g - 25mg = 999,975g wody oraz 0,025g srebra.
Ile to atomów, jonów i cząsteczek?
Przyjmij za definicję, że 1 mol to ściśle określona ilość cząstek: atomów, jonów lub cząsteczek. 1 mol wody posiada masę 18,02g, więc 999,975g wody to 999,975/18,02 = 55,49250832mol cząsteczek wody. Podobnie jest z ilością atomów i jonów srebra: 1 mol srebra posiada masę 107,87g, więc 0,025g srebra to 0,025/107,87 = 0,00023176mol. Łączna ilość atomów, jonów i cząsteczek w tym koloidzie wynosi 55,49250832 + 0,00023176 = 55,49274008mol. Liczba cząstek srebra podzielona przez liczbę wszystkich cząstek zawartych w roztworze daje stężenie srebra (względne - bezwymiarowe):
x = 0,00023176mol / 55,49274008mol = 4,18 x 0,000001
lub
x [ppm] = 4,18
Więc albo ten koloid ma stężenie 25mg/l, albo 4,18ppm - nie ma innej opcji.
Licząc odwrotnie - jeżeli koloid posiada stężenie 4,18ppm to zawartość srebra wynosi 25mg/l, gdy stężenie wynosi 25ppm to zawartość srebra wynosi x = 25 x 25 / 4,18 = 150mg/l.

Warto o tym wiedzieć i należy zdawać sobie sprawę, że:
- 1ppm srebra w roztworze wodnym to ok. 6mg/l (przy założeniu, że koloid jest wolny od związków srebra, np. tlenków)

Czy są takie koloidy - np. 25ppm? I jak je odróżnić od innych ?!
Są, wystarczy pozbyć się z roztworu o stężeniu np. 25mg/l ponad 80% wody - otrzymamy wówczas koloid 150mg/l (25ppm).
Przede wszystkim nie są to koloidy bezbarwne i nigdy nie są one żółte lub jasnożółte, nie są też ani przezroczyste, ani klarowne
- to ich podstawowa cecha, widoczna natychmiast
Osobną kwestią jest wielkość cząstek srebra w tego typu roztworach: wzraz ze wzrostem stężenia srebro samoistnie tworzy struktury o rozmiarach 1000nm i większych: taki roztwór nie jest trwały i aby srebro nie utworzyło jeszcze większych kryształów (które wytrącą się z roztworu i osiądą na dnie i ściankach naczynia) wymaga stabilizatorów - chemicznych lub organicznych
- w żadnym przypadku to już nie jest nanosrebro, nie jest czyste i to już nie są nanocząstki

>>> Jeśli więc widzisz koloid srebra np. 20ppm i jest on przezroczysty, biały i klarowny - możesz mieć absolutną pewność, że deklarowanane przez producenta stężenie srebra jest nieprawdziwe.

Rzecz bierze się stąd, że nie istnieje prosta metoda wyznaczenia ilości srebra w wodnym roztworze koloidalnym a przeróżni magicy, szarlatani i czarnoksiężnicy używają mierników TDS - stosowanych głównie w akwarystyce. Co taki miernik mierzy? Nic innego jak zdolność cieczy do przewodzenia prądu elektrycznego, to zazwyczaj prosty kondutoometr: o ilości srebra w koloidzie KAŻDY taki przyrząd "wie" nic: stężenie srebra w roztworach technicznych otrzymywanych z elektrolizy wody bardzo mocno zależy od czystości jonowej tej wody, czasu oraz temperatury procesu a wstazania mierników TDS są wielokrotnie zawyżone - z natury rzeczy. Aby niepotrzebnie nie powielać informacji, wszystkich zainteresowanych odsyłamy na sajt akwarystyczny http://reefhub.pl/tds-klamie.
Reasumując: nie daj się nabrać wróżbitom na ppm - o faktycznym stężeniu srebra w swoich produktach oni sami... z reguły nie mają bladego pojęcia. Zawartość srebra MUSI być podana w [mg/l] - radzimy Państwu by zwracać na to szczególną uwagę.

PPM znaczy nic - i absolutnie do niczego "producenta" nie zobowiązuje: to jedynie tani cyrk marketingowy, który z rzeczywistą zawartością srebra w roztworze koloidalnym... niestety nie ma nic wspólnego.

Przykładowy "nano koloid 10ppm" (zwany dalej technicznym) jednej z firm (fotografie poniżej, roztwór drugi od lewej) zawiera wodę demineralizowaną zamiast destylowanej: wyznaczona laboratoryjnie zawartość srebra w nowej próbce wynosiła 20mg/l - a powinna wynosić ok. 60mg/l. W porównaniu do innych próbek "srebra koloidalnego", dostępnego powszechnie na rynku jest to wynik bardzo dobry - zawartość srebra jest "tylko" 3x mniejsza od zawartości deklarowanej przez producenta. Nie jest to niestety jedyny mankament...
Istotnym (zazwyczaj skrzętnie pomijanym - wraz z rozmiarami aglomeratów srebra) zagadnieniem jest trwałość koloidów
- warto zwrócić uwagę na rozpraszanie światła, które dla "koloidu technicznego 10ppm" zmieniło się (od dnia zakupu) diametralnie... brak wyraźnej smugi światła rozpraszanego (efekt Tyndalla) potwierdza niską trwałość tego roztworu: metalicznego srebra praktycznie już w nim nie ma i słowo "koloidalne" szybko traci jakiekolwiek znaczenie - srebro w znacznej części osiadło na ściankach naczynia a zawartość jonów wciąż i sukcesywnie maleje. Tak się dzieje zawsze, gdy woda nie posiada wymaganej, wysokiej czystości (por. "próba lustra lub próba Tollensa") - woda demineralizowana to główna przyczyna, choć nie jedyna: pozostałe to zazwyczaj technologia produkcji oraz czystość naczynia, w którym koloid jest przechowywany.
Wszystkie próbki na przedstawionych tutaj fotografiach mają po 2 miesiące (+/- 4 dni) - licząc od ich daty produkcji:
 

Koloidy "Forte" będą dostępne w sprzedaży po zakończeniu testów laboratoryjnych.